En un debat sobre el concert econòmic, Maura: "no hay mal más hondo, ni germen de peligro más tremendo, que un partido local como el partido catalanista"

De Wiki
Dreceres ràpides: navegació, cerca

FITXA 0699

Narració dels fets

DESCRIPCIÓ Uns quants mesos més tard, el novembre de 1901, a causa d’una altra interpel·lació de Bartomeu Robert, tot i ocupar-se dels fets esdevinguts a Barcelona de resultes de les eleccions municipals, va tornar a sortir el tema econòmic [al Congrés]. Sagasta afirmà que s’havia de tractar Catalunya igual que tothom i que no «debe reconocerse ninguna diferencia entre aquella provincia y las demás para nada que se refiera a su legislación; que no se debe pensar en conciertos económicos de ninguna clase; que no se debe pensar en la contribución única; que no se debe pensar en nada que represente privilegio, excepción o concesión singular, pero dando una gran amplitud a esa como a todas las provincias para que, en la medida de sus fuerzas, la utilice para todo lo que sea descentralización y política amplia en que desenvuelva su vida y su riqueza». Maura també afirmà que «no hay mal más hondo, ni germen de peligro más tremendo, que un partido local como el partido catalanista». Però admeté el mal de la centralització i també el de la gestió fiscal, ja que «la gestión fiscal se ha fortalecido; se ha perfeccionado; ha estirado sus músculos, ha hecho eficaz su acción» però en canvi, dels èxits recaptatoris no se n’havia vist «el fomento de la cultura pública, el desarrollo de sus intereses, ni siquiera la libertad de acción para sus iniciativas económicas y para sus intereses morales (…) y se convierte en un agravio más para el espíritu popular». Que Catalunya pagava de massa devia ser veritat, atès que el diputat botifler i cacic Roig i Bergadà va reconèixer que la pressió fiscal era excessiva quan va dir que «en Barcelona existe un triple cuerpo de investigadores que sujetan a una insidiosa inspección a todos los contribuyentes, y estos investigadores, señores Diputados, todos vosotros lo sabéis, la mayor parte de ellos, no quiero decir que no haya alguna excepción, ya sabemos a lo que van: a su negocio. Pues bien; hay contribuyente que, en un mes, sufre la inspección de cuatro investigadores».[367] (Ferrer i Gironès, 2000: 176).

CONSEQÜÈNCIES

OBSERVACIONS


Datació

ANY 1901

MÉS Novembre

DATA EXACTA 26/11/1901

DÈCADA 1900s

Localització

LOCAL GENÈRIC CAMBRA LEGISLATIVA

LOCALITAT

MUNICIPI MADRID

COMARCA N/A

PROVÍNCIA MADRID

COMUNITAT AUTÒNOMA MADRID

TERRITORI RESTA DE L'ESTAT


Dades víctima/es

VÍCTIMA (FÍSICA) INDIVIDUS DIVERSOS

QUALIFICACIÓ VÍCTIMA CATALANISTES, EN GENERAL

VÍCTIMA (JURÍDICA) N.I.

CATEGORIA VÍCTIMA JURÍDICA N.I.


Dades autor/s

AUTOR/S ANTONI MAURA I MONTANER

QUALIFICACIÓ AUTOR/S ADVOCAT I POLÍTIC MALLORQUÍ; DIPUTAT AL CONGRÉS DELS DIPUTATS I FUTUR MINISTRE I PRESIDENT DEL CONSELL DE MINISTRES D'ESTANYA

TIPUS D'ORGANITZACIÓ (1r nivell) PRIVADA

TIPUS D'ORGANITZACIÓ (2n nivell) PARTIT POLÍTIC

ORGANITZACIÓ PARTIDO LIBERAL FUSIONISTA


Classificació

TIPOLOGIA (1r nivell) DISCURS DE L'ODI (HATE SPEECH)

SUBTIPOLOGIA (2n nivell) Discurs de l'odi (altres)


Elements discursius

Catalanisme, avarícia i egoisme

Fonts

INFORMACIÓ

NEVA DINS EL VIDRE (BLOG) CAPÍTOLS DEL LLIBRE DE FRANCESC FERRER I GIRONÈS 03/10/2014 CATALANOFÒBIA 17. LA CAMPANYA PEL CONCERT ECONÒMIC (TANCAMENT DE CAIXES)

VIQUIPÈDIA Antoni Maura i Montaner

LLIBRE

FERRER GIRONÈS, FRANCESC (2000), Catalanofòbia. El pensament anticatalà a través de la història. Ed. 62.